یگانه هستیه مامان

            ...

ای بهترین یگانه من دخترم گلم زیباترین ترانۀ من گوهرم گلم لبریز میشود دل من با تو از نشاط با یاد تو ز خلوت غم بگذرم گلم یک تحفه از بهشت برایم تو بوده ای در باغ آرزو تو گل نو برم گلم شاید غریو نازک تو نغمۀ خداست من با تو از تمام فلک برترم گلم هم وزن بوسه های تو صد شعر می شود ای بهترین غزل وسط دفترم گلم چشمت برای بوسۀ من ناز می کند باشد بیا به قیمت جان می خرم گلم بازی کنیم بازی پرواز در خیال در آسمان کودکیت می پرم گلم

               بخواب نازنینم عزیزم گلم بخواب مرحم زخم بی تابیم بخواب ماه من غرق بی خوابیم به رؤیای پروانه راهم بده تو چشمای نازت پناهم بده نگات می کنم کنار منی تو سهم دل بیقرار منی دلم تنگه و تلخ و دلواپسم تو هرجا که باشی به تو می رسم   ...

تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی و بهترین غزل توی دفترم باشی تو آمدی که بخندی ، خدا به من خندید و استخاره زدم ، گفت یگانه ام باشی خدا کند که ببینم عروس گلهایی خدا کند که تو باغ صنوبرم باشی خدا کند که پر از عشق مادرت باشی خدا کند که پر از مهر مادرم باشی همیشه کاش که یک سمت ، مادرت باشد تو هم بخندی و در سمت دیگرم باشی تو آمدی که اگر روزگارمان بد بود تو دست کوچک باران باورم باشی بیا که روی لبت باغ یاس می رقصد بیا گلم که خدا خواست دخترم باشی تو آمدی و خدا خواست از همان اول تمام دلخوشی روز آخرم باشی ...